Królowa Victoria - dzieciństwo.

Obraz namalowany przez Martina Archear Shee'a.

Księżniczka Alexandrina Victoria (jej Królewska Wysokość Księżniczka Victoria z Kentu) urodziła się 24 maja 1819 roku w Pałacu Kensington jako córka księcia Edwarda i księżnej Victoire z Sachsen-Coburg. Ojciec księżniczki był czwartym synem króla Jerzego III, a matka była wdową po księciu Emich Charles z Leiningen z którym miała 2 dzieci: Karola i Annę Feodorę.

Książę Kentu bardzo długo był kawalerem, choć miał nieślubną córkę z Adelaide Dubus. Z powodu nieciekawej sytuacji dynastii (zmarła księżniczka Charlotta, jego starsi bracia mieli nieślubne dzieci lub nie mieli ich wcale) postanowił więc ożenić się z niemiecką księżniczką Wiktorią. Ich ślub odbył się 29 maja 1818 roku w Koburgu, a ponowna uroczystość 13 lipca w Anglii. Para książęca mieszkała w Niemczech, ale kiedy księżniczka zaszła w ciążę postanowili wrócić do kraju aby ich córka urodziła się w Anglii. 


Chrzest księżniczki odbył się 24 czerwca w Pałacu Kensington. Tuż po nim para książęca przeniosła się z Londynu do Devonshire. Niestety w styczniu 1820 roku książę Edward zmarł z powodu zapalenia płuc, osierocając swoją 8-miesieczną córkę. W związku z tym matka przyszłej królowej Anglii przeniosła się z powrotem do Pałacu Kensington, gdzie mieszkała razem z drugą córką Feodorą i niemiecką guwernantką Louise Lehzen, która pomagała w opiece nad księżniczką.

Jako malutkie dziecko,  Victoria była opisywana jako piękna dziewczynka z delikatnym rumieńcem i dużymi niebieskimi oczami. Szybko nauczyła się zwrotów ,,dzień dobry" czy ,,pan/pani" i wyciągała delikatną, dziecięcą dłoń do pocałowania.

Obraz Williama Beechey'a na którym znajduje się księżna Kentu (matka) z
  księżniczką Victorią.

Jak wyglądało wychowanie księżniczki?

Pierwszym językiem, którego nauczyła się Victoria był niemiecki, a mając 3 lata zaczęła mówić także po angielsku. Otoczona sztywną opieką ze strony matki i niemieckiej guwernantki Lehzen była uczona rysunku, pisania, muzyki, filozofii, historii, geografii i religii. Jej talentami było śpiewanie, rysowanie oraz nauka języka włoskiego, francuskiego, greckiego i łaciny. Jako dziewczynka bardzo lubiła domowe zwierzęta, a jazda konna (podobno im szybciej, tym lepiej) byłą jej ulubioną formą spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu. Lubiła także chodzić do opery i oglądać balet.

Drina, bo tak nazywana była przez najbliższych, znajdowała się pod ciągłym nadzorem księżnej Kentu (do momentu wstąpienia na tron musiała nawet sypiać z nią w jednym pokoju), guwernantki oraz John'a Conroy'a, którego szczerze nienawidziła za jego ogromny wpływ na matkę. Conroy bardzo chciał zostać sekretarzem przyszłej królowej, jednocześnie mając ogromny wpływ na rządy w Anglii.

Księżniczka była impulsywna, serdeczna, choć niekiedy trochę nieposłuszna i wymagająca, ale zawsze czuła potrzebę sprawiedliwości i wdzięczności. W dzieciństwie bawiła się drewnianymi lalkami, których miała łącznie 132 i dla których szyła nawet ubrania. Od wczesnych lat pisała także pamiętniki, które prowadziła aż do śmierci. To dzięki nim historycy mogli odkryć co myślała i czuła królowa Anglii. Część z nich spaliła jej córka, która po śmierci matki nie chciała, aby po publikacji jakiekolwiek myśli i słowa Victorii zraniły żyjące jeszcze osoby.

www.pinterest.com

Obraz namalowany przez Richarda Westalla w 1830 roku.

W 1830 roku, kiedy księżniczka miała 11 lat zaczęła zadawać matce trudne pytania dotyczące kolejności dziedziczenia tronu, kiedy zorientowała się, że może zostać królową Anglii. To właśnie wtedy zmarł król Jerzy IV, po którym na tron zasiadł książę Clarence - przyszły król Wilhelm IV. Jako, że nie miał żadnego ,,ślubnego" dziecka, następcą tronu została młodziutka księżniczka Victoria.

Brytyjskie prawo nie regulowało sytuacji, w której rządzi nieletni monarcha, Wiktoria otrzymałaby więc uprawnienia pełnoletniego króla. Aby temu zapobiec, Parlament uchwalił w 1830 r. Akt o regencji, w którym mianowałby na czas małoletności Wiktorii jej matkę regentką. Wbrew dotychczasowym precedensom Parlament nie powołał Rady Regencyjnej, która ograniczałaby uprawnienia regentki. Matka następczyni tronu i król Wilhelm nie przepadali za sobą. Król miał powiedzieć, że prosi Boga, aby mógł dożyć 18. urodzin Wiktorii, żeby jej matka nie została regentką.
(www.wikipedia.org)

 
W 1835 roku 16-letnia księżniczka poznała swoich niemieckich kuzynów: księcia Alberta i księcia Ernesta z Saksonii-Coburga-Gothy. Jej wujek Leopold (król Belgii, brat matki) już od dawna planował spotkanie przyszłej królowej z Albertem z nadzieją na przyszłe małżeństwo. Victoria nie była jednak zadowolona z zachowania i wyglądu księcia, którego uznała za bardzo nudnego.

Życzenie króla Wilhelma IV się spełniło i 24 maja 1837 roku Victoria ukończyła 18 lat. Niecały miesiąc później została królową Anglii....ale o tym już w następnej części postu :)